vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de grenzen van oneindigheid
2/9/2015
zijn als een pop geen vlinder wil worden
een grond in antrax gedrenkt
de grenzen van oneindigheid
zijn dromen gevangen in een spingeweven gang
hoog in de hoeken van stalen gebintes
de grenzen van oneindigheid
een horror scenario
wanneer de liefdeslijn breekt
bedolven onder groene golven
waar licht doorheen schijnt
de grenzen van oneindigheid
een pastoraal landschap
met zachte hand geschildert
teder als de kleuren
gevangen in je ogen
de grenzen van oneindigheid
zo nader nabij zijn
beter dan een Gaelic droom
wervelend in koperen tinten
liggend naast je zijde ...
onder de zon
onder de maan
Reacties op ‘de grenzen van oneindigheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!