vorige gedicht
vorige gedicht
Wolkte weg in dromen
ik had vroeger al
mijn eigen stek
een plekje waar ik speelde
het liefst bouwde ik
mijn zandkastelen
gevuld met fantasie
pas jaren later
ging me dat vervelen
keek ik peinzend naar de lucht
voelde me als vogel
in een vrije vlucht
wolkte weg in dromen
bevolkte mijn luchtkastelen
met kamers vol verhalen
legendes in mystieke talen
landen was vaak een probleem
ze trokken altijd aan me
met hun eeuwig koude handen
moest onder de mensen komen
me bewegen in het leven
maar ik voelde me totaal ontheemd
wil melker
09/09/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Wolkte weg in dromen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!