vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Druppels
Kijkend in 't aards theater
neem ik in gedachten mee
druppeltjes van levend water
samen vormen zij de zee
Zeeën zonder grenzen
nemen druppels mee
druppeltjes van mensen
uit onze eigen mensenzee
Druppeltje uit de mensenzee
vluchtend uit 't vreemde land
't kon niet verder met ons mee
ligt als druppel op 't strand
Door ons eigen onvermogen
verschijnen druppels uit dezelfde ogen
druppels op zichzelf gericht
blijven druppels zonder zee gezicht
In de Ark van ons behoud
zal het Licht door druppels schijnen
wanneer je op de Liefde bouwt
zal Gods regenboog verschijnen
op t' kleine kinderhoofd
is dat met druppels ons beloofd.
www.robertdoek.nl
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
06-09-2015
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Doop Druppels Gemeenschap Vluchteling ZeeReacties op ‘Druppels’
-
Geweldig móói...!
Marjanekke - 06-09-2015 om 19:47
-
dank je wel
rdoek - 06-09-2015 om 20:23