vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uit hoge minaretten
waar uit hoge minaretten
nog gebeden schetteren
gonst door oude tijden
het onherroepelijke einde
vernietiging breekt
monumenten in
hun trots en statigheid
na eonenlange waardigheid
beesten feesten
na het doden van de geest
die opgeslagen lag in
wat ooit beschaving is geweest
als afgoderij en mensenschennis
in dezelfde bloedbaan stromen
zullen woestijnen nooit meer
tot bloei kunnen komen
wil melker
06/09/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
06-09-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Geloof VernietigingReacties op ‘Uit hoge minaretten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!