vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op de vlucht..
Over bergen en door dalen
wordt de grond bewogen
door hen die niet meer stralen
maar wanhoop in betraande ogen
Hij heeft de deur gesloten
waar het veilig was
zo vaart men nu op boten
en hoop is hun kompas
Toen 't gezin voor hem verdween
greep hij angstig om zich heen
naar de hoge golven
die hoop hebben verzwolgen
Mijn geweten klaagt mij aan
als ik denk aan hun bestaan
en ik niets moet, en daarom schrik
dat het mensen zijn, als jij en ik.
www.robertdoek.nl
Reacties op ‘Op de vlucht..’
-
In één woord: Schitterend!
Marjanekke - 06-09-2015 om 13:17
-
dank je wel.
rdoek - 06-09-2015 om 20:24