De Eekhoorn

Het kan ’n Babbel zijn, ’t kan ’n Knabbel zijn
maar dan wel een met ‘n grote staart
rent dwars over het pad in volle vaart
met sprongen die rode pluim vooruit.

Klimt rap achter ’n stam omhoog
kijkt even linksom, kijkt even rechtsom
springt dan met een mooie boog
tussen de takken en uit het oog.

Maar wat hield hij tussen zijn tandjes?
Waarvoor die drukte, waarom die haast?
Dat was een noot voor de winterdagen
dan eet hij ze gezellig met zijn handjes.

En voor zover ik weet heeft deze snelle gast
van krekels aan zijn deur geen last.

Guido van Geel