vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een onbestemde vaalheid
jij dacht in
het korter lichten
van de dagen
de zomer nog
te kunnen vangen
maar tussen
lagere zonnestralen
blijft al langer
een onbestemde
vaalheid hangen
de wind
die warm en
aromatisch was
geeft nu zijn eerste
ochtendfrisheid af
je lach blijft
zomers vol hoewel
het warme rood
al herfstig donkerde
toen je mij je lippen bood
wil melker
21/08/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een onbestemde vaalheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!