even is genoeg
ik snapte niet
wat iedereen bedoelde met
de kleine dingen.
nu wil ik hoger
hoger
de lucht in springen.
nu zing ik mee
met stomme vrolijke muziek en
wil ik stomme vrolijke
dansjes dansen.
nu voel ik me weer
even een zorgeloos kind.
even is genoeg,
om me te laten lachen.
even is genoeg,
om me tot leven te wekken.
voor,
even.
in jouw omhelzing
word ik weer
even een heel persoon.
wanneer je naar me lacht
kan ik niet anders dan
terug lachen.
het kost me geen moeite.
jou wil ik leren kennen.
ieder detail,
waar ik vroeger voor leefde.
nu leef ik om mezelf
te leren kennen
want wat valt er te leren
kennen als
ik mezelf niet eens
meer ken?
hou me even vast
zodat ik al die kleine dingen
even begrijp
want even,
is genoeg.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-08-2015
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Depressief LiefdeReacties op ‘even is genoeg’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!