Bij jou zijn.

Het gevoel van dat je elkaar kent.
Dat je mag zijn wie je bent.

Het even alles doen vergeten alleen jij en ik.
Alleen elkaar aankijken,ik voelde die klik.

Heel even mocht ik voelen hoe het ook alweer kon zijn.
Maar waarom doet het tegelijk zoveel pijn.

Het leven heeft me zo gemaakt.
In de liefde ben ik geschaad.

Bang om te verliezen naar het grootste verlangen.
Om weer een klap te moeten opvangen.

Het is nog niet de tijd.
Ik zit nog even in een strijd.

Ik ben al ver gekomen.
Ik durf zelfs weer te dromen.

Met pijn in mijn hart laat ik het gaan.
Om sterker in de toekomst te staan.

Heel even was jij in mijn leven.
Je hebt me weer hoop gegeven.

Liefde kan mooi zijn.
Maar dan wel zonder pijn.