1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Levende monsters

Sommige mensen hun handen
zijn net messen met scherpe nagels
als ze je aanraken snijden ze je
kerven ze het bloed uit
uit je huid.
Mensen met een hart van steen
geboren uit lood
en ze zullen sterven door
blinde haat.
Sommige mensen hun lach
is net een steek en hun tanden
zijn geel en rot en ze zullen
je verzwelgen zonder nadenken
zonder mes en vork
enkel met dikke korrels zout.
Onder hun voeten stampen ze je
tot je ledematen uiteen vallen
en je lichaam verdrinkt
onder het bloed en jij niet meer
zichtbaar bent in deze zoutloze wereld.
Sommige mensen zijn monsters
soms
echt soms
haat ik mensen.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Over dit gedicht

Wat was er bij jou eigenlijk waarop ik invloed kon uitoefenen? Je verstand? Dat was onontwikkeld. Je verbeeldingskracht? Die was dood. Je hart? Dat was nog niet geboren

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Mensen

Reacties op ‘Levende monsters’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Levende monsters