Levende monsters
Sommige mensen hun handen
zijn net messen met scherpe nagels
als ze je aanraken snijden ze je
kerven ze het bloed uit
uit je huid.
Mensen met een hart van steen
geboren uit lood
en ze zullen sterven door
blinde haat.
Sommige mensen hun lach
is net een steek en hun tanden
zijn geel en rot en ze zullen
je verzwelgen zonder nadenken
zonder mes en vork
enkel met dikke korrels zout.
Onder hun voeten stampen ze je
tot je ledematen uiteen vallen
en je lichaam verdrinkt
onder het bloed en jij niet meer
zichtbaar bent in deze zoutloze wereld.
Sommige mensen zijn monsters
soms
echt soms
haat ik mensen.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
08-08-2015
Over dit gedicht
Wat was er bij jou eigenlijk waarop ik invloed kon uitoefenen? Je verstand? Dat was onontwikkeld. Je verbeeldingskracht? Die was dood. Je hart? Dat was nog niet geboren
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MensenReacties op ‘Levende monsters’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!