vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Terras
11/7/2015
Iemand zingt "Laat me"
maar dat wil ik juist niet
als ik dacht met verdriet
aan een terras met jouw
dat niet doorging
op een zonnige zaterdag
Maar het was er al te lang :
dat onbehaagelijke gevoel
dat me tegenhield
verder te gaan - dan ik reeds was
Dus geen terras
wel de eerste en laatste ruzie
Nu rest me enkel
die paar goede herinneringen
enkele kledingstukken van je zoon
drie s'm sjes op mijn gsm telefoon
Ik moet niet hebben van terrasjes
Ingezonden door
Geplaatst op
03-08-2015
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Laatme Onbehaagelijke RuzieReacties op ‘Terras’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!