Uitgebluste liefde

Weet je nog of vergat je toch,
ah, ik was nog een klein joch.
Niets bleef wat het ooit was,
verder zinken in de grote plas.
Toch ging alles zijn gewone gang,
angstig, ahja ik was iet wat bang.
Weet je weer hoe het was weleer,
ik herinner het me nog, zo ongeveer.
Telkens ik naar die tijd refereer,
besef ik, dat ik alles romantiseer.
Toch mis ik je prachtige glimlach,
na de kus, die bewuste donderdag.
Wist je dat, welnee je vergat,
dat ik je altijd al lief heb gehad.
Ik heb het gevoel onderschat,
toen ik de eenzaamheid betrad.
Toch raakte ik over je heen,
al lukte dat alles behalve meteen...