vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zeevuil
Strandcabines verbergen de zee
alsof ze zeggen wilden:
Het water en zand zijn van ons, blijf weg!
Nochtans willen de kindjes mee
alsof ze spelen wilden:
Het water en zand zijn van ons, dikke pech!
Opa zit met zijn rug naar betonnen blokken
op een bank
een beetje te mokken
wat is hier aan de hand?
Willen zij de zee verbergen?
De duinen zijn al verdwenen
voor architectuur om te wenen.
Kapitaal blijft de mensen tergen.
Ingezonden door
Geplaatst op
02-08-2015
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VervuilingReacties op ‘zeevuil’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!