Some battles can't be won

Al het vechten, al het smeken
Om mezelf te kunnen zijn
Maar ik ben wie ik niet ben
Als een schaduw in de zonneschijn

Zwijgend voldoe ik aan de normen
Naar de verwachting van de maatschappij
En elke dag opnieuw voer ik oorlog
Maar steeds ga ik mezelf voorbij

Na alle jaren die al verloren zijn gegaan
Ben ik nog steeds niet verder gekomen
En elke ontwaking is weer een teleurstelling
Dat ik niet kan leven naar mijn dromen

De pijn van het identiteitsloos zijn
En de angst voor altijd niemand te blijven
Maakt me elke dag weer eenzamer
Verder van het leven afdrijven

Na zo'n lange strijd geef ik het op
Dit is het eind, niets kan me meer schelen
Onzichtbaar zal ik verder leven
Maar dit gevoel, zal niet meer helen