vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
krassen op je ziel
Krassen op je ziel
een vroege vrome vrouw
die je zoogde
vanzelfsprekend
dronk je ook haar angst
en haar geloof
waar is het begin gebleven
toon opnieuw de aanvang
zodat je kan zien
waar we uit elkaar dreven
als schepen met onbekende bestemming
het afscheidspunt
van horen en zien
blijf mij vertellen geest
hoe te navigeren naar je ziel
hou de deur naar beneden open
zodat ik kan afdalen
tot in het diepste van jouw wezen
en de beschadigingen kan wegstrelen
die ik je heb aangedaan in mijn leven
want de krassen op mijn ziel
heb ik allang vergeven
Ingezonden door
Geplaatst op
27-07-2015
Over dit gedicht
zoektocht naar vergeving
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ScheidingReacties op ‘krassen op je ziel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!