Nieuwe morgen is aangebroken

Er is weer een nieuwe morgen aangebroken
en ik kijk voldaan naar buiten en zie de lucht,
wolkenpracht en een heel klein strookje blauw ligt open,
vogels vliegen sierlijk voorbij en ik sla een zucht,
het mag een wonder heten dat alles zo mooi is,
het groeien en bloeien van de natuur,
een kat wacht aan de overkant op een stuk vis,
van een meneer die daar alweer zit een vol uur,
gedachteloos zit hij daar om zich heen te kijken,
zonder ook maar iets te zeggen of te doen,
de kat zal geen seconde van hem wijken,
het is een fraai tafereel zo samen tussen het groen,
vol overgave geniet ik van mijn rust,
denk ik niet aan wat er nog ligt te wachten,
blijf ik voor even in het hier en nu, heel bewust,
hoop, liefde en geluk zal alles verzachten,
dan ga ik weer verder met waar ik was gebleven,
ruim mijn koffiemok op en ga aan de slag,
de buurman belt aan en brengt de krant die ik zo ga lezen,
vandaag hangt te wapperen vol overgave een witte vlag.