vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De klok
Hangend aan de muur
en ik luisterend naar de klok
naar haar koude ritmes
haar getik en getok.
De cijfers zonder emotie
staande zonder gevoel.
De wijzers tikken verder
naar hun oneindig doel.
De grote, machtige wijzer
trekt de kleine, fijne wijzer mee
en de kleine knikt willig
en volgt gedwee.
De klok moedigt me aan
telkens weer als ik haar hoor.
Ondanks de draaiende wereld
de dag en nacht
de tijd gaat door.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
16-07-2015
Over dit gedicht
De klok loopt nog steeds en is heel verbazingwekkend in haar schoonheid en ijver. Zij doet het zelfs 's nachts wanneer niemand erop kijkt
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KlokReacties op ‘De klok’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!