vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ambivalentie
Ik voel me eenzaam.
In een huis met andere mensen,
Mensen waar ik van houd.
Niet alleen,
Toch het gevoel van eenzaamheid.
Niet wetend waar het gevoel vandaan komt,
Mis ik dan toch jou?
De persoon die van me zal gaan houden,
Oprecht en eerlijk, pure liefde.
Mijn zielsverwant.
Zal die persoon ooit komen?
Zal het wel bestaan?
Ondanks de leegte in me,
De eenzaamheid die ik soms voel.
Voel ik ook vrede.
Vrede en rust in mijn ziel.
Maar niet in mijn hart.
Wetend dat ik mezelf alleen ook redt.
Maar toch o zo verlangend naar jou.
Reacties op ‘Ambivalentie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!