Een hoop te leven
Uit ‘Het Absurdistisch Universum’
Je bent maar een druppel voor heel even
losgekomen uit de massa van het water
om dan maar te hopen niet te verdampen
eer je ergens in duizendvoud te spetter slaat
zo moeilijk is het niet om te vergeten
wat nu die gevallen calvinisten preken
die na de muren de woorden onder kalken
om als zoete koek te slikken het niet weten
van waarom het Zijn tot ze schoorvoetend
toe moeten geven dat het allemaal
best meevalt met die gelezen zekerheid
als de hele juichende menigte staat te drommen
in het wachthokje van de eeuwigheid
en in het volle licht de bejaardenbus verschijnt.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
13-07-2015
Over dit gedicht
Ãk zie het licht', zei de zwever en liep tegen het knopje.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Pimvanlommel UlrichwarnkeReacties op ‘Een hoop te leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!