vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ontdekkingsreis
Je ogen verschenen in het duister
onder het niets in de verte.
Ik hoorde je stem
als enkel klank in mijn oren.
Je handen waren het gevoel
dat me beetgreep en verslond.
Jouw adem was nevel opgeslagen
en opgesloten in mijn koud hart.
Je ziel was een verborgen kist
waarvan ik het slot vond
en je naar boven verhief.
Reacties op ‘Ontdekkingsreis ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!