Eenzaam zitten thuis

Eenzaam keek ze door het raam
hele dagen zat ze alleen thuis
nooit hoorde ze nog haar naam
constant alleen in huis

Geen vrienden om zich heen
niemand die haar graag heeft
maanden is ze al alleen
wat doet het er nog toe dat ze leeft

Elke dag staat ze op met tranen in haar ogen
liever zou ze blijven liggen in bed
er is toch niemand die haar verdriet wilt drogen
niemand die op haar let

De hele morgen
zit ze in de zetel, een boek te lezen
proberen het te vergeten, haar zorgen
dat is hetgeen waar ze moet voor genezen

Eenzaamheid
ze kan het niet meer aan
van alles heeft ze spijt
maar wou dat er weer vriendin in haar leven wilden staan




© Gedichtenlady
11 juli 2015
www.raissa-schrijven.webnode.be