leven in de handen van een monster

Mismaakt voor het leven
Al duurde het maar even
Jouw handen op mijn lichaam
Je liet je helemaal gaan
Nu ben ik kapot gemaakt
jij hebt mij voor eeuwig geraakt
Zo veel mensen
Met zo veel wensen
Hoe konden jullie dit toen doen
Ik wilde nooit die zwarte zoen
Drugs en drank gierde Door mijn lichaam
ik stond daar alleen voor dat raam
Getekend voor mijn leven
al duurde het maar even
ik was nog zo jong
toen jij met mij begon
11 jaar en zo onzeker
maar je hebt gewonnen ik geef jouw een beker
Ik was 18 toen ik eindelijk weg kon
Toen ik eindelijk zag dat het leven begon
Maar heb geen schrik jij was niet mijn eerste
Ik had al een vader en een broer die zich niet beheerste
Ik heb geleden dankzij jullie allemaal
Ik wil jullie een applaus geven in een volle zaal
Geen vertrouwen in de mensen meer
En dan doet mij elke keer zeer
Ik zag zoveel mannen elke dag maar weer
Nu loop ik op straat en zie ik ze keer op keer
mijn geluid is weg gevallen
onder mijn ogen dikke wallen
Geen weg naar waar ik heen kan
zal ik het ooit vinden een echte man
Ik blijf maar eten elke dag maar weer
Zodat ik niet meer mooi ben en dat doet zeer
ik ben nu lelijk en een gedrocht
en dat is precies wat ik zocht
zodat jullie mij niet meer zouden willen
Nu ik wil maar een ding en dat is het uit gillen
wanneer zeg ik dag tegen dit rot leven
Hopelijk duurt het nog maar even