ontsnapping uit het leven

Zelfmoord
Een mooi woord.
Een prachtig uitzicht
Helemaal op mij gericht.
Leven in zoveel leugens op een rij
Nu is het de keuze helemaal van mij.
Een keuze die onomkeerbaar is
En die keuze is niet mis.
Ik wil vrij zin van al die zorgen
Voor mij is er geen morgen.
Ik ben moe van alles om mij heen
Iedereen die ik ken is zo gemeen.
Dagen lang zonder gevoel voor te leven
En ik blijf iedereen maar geven.
Niemand die mij nog tegen houd
Ik wil niks meer zelfs geen puur goud.
Mijn hart is kapot gemaakt in stukken
Nu kan ik het niet meer het wil niet lukken.
Het lijmen is voorbij
Op een begrafenis zonder rij.
Niemand die mij kent wie ik werkelijk ben
als je me ziet doe dan een ding ren.
Ik ben een uitschot van de maatschappij
Ik zat in al die problemen op een rij.
Ik ben moe geworden om te liegen om te leven
Ik kan niet meer geven.
Wanneer word ik van mijn leven geroofd
Er is me zoveel moois beloofd.
zeg ik vaarwel of stap ik er gewoon uit
Een simpele slang in de ruit.
Een pil of meschien een touw
Ik zal toch iets doen zonder berouw.
Godsdienst die zegt het mag niet
Maar wie is de gene die mij ziet.
Zal ik dan geen genade krijgen
Door mezelf aan een koord te rijgen.
Ik wil uiteindelijke gewoon maar rust
Of zal ik toch maar gaan zwemmen met uitzicht op de kust.
Mijn leven is een puinhoop
Ik was de gene die mijzelf lam zoop.
Elke dag zoveel drugs mijn uitweg zocht
Ik was de gene die al die rommel kocht.
Nu ben ik ervan af
Maar nu wil ik naar mijn graf.
Ik heb gelogen en ben belogen
nu zou dat niet meer mogen.
Ik heb geen uitweg meer
Dat zie ik wel in na elke keer.
Dag mijn niet bestaande mensen
Dit is uit eindelijk wat jullie wensen.
Ik zal de kracht vinden om het te doen
Dit is mijn afscheids zoen.
Mijn gevoelens zeggen doen maar ik kan het niet
en dat is wat iedereen ziet.