1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
alleen (2)
als ik alleen ben
in het donker durf ik te huilen
wanneer niemand mij stoort
in het donker durf ik te zeggen
wat overdag niemand hoort
duizend tranen op mijn huid
die verdwijnen in het licht
al mijn woede moet eruit
proef het zout op mijn gezicht
in het donker kan ik huilen
zonder angst, zonder spijt
in het donker kan ik
zeggen wat niemand begrijpt
Reacties op ‘alleen (2)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!