Kijk niet achterom

Je weet toch wat je zal zien?
Tussen die verbrande bruggen
en al je gezonken schepen
meanderen zo als gewoonlijk
bloeddorstig de haaien.

Wantrouwen zwemt kriskras
tussen een school piranha’s
die zich snijdend als een mes bijten
in de kuiten van al de voorbije dagen.

Het was een tijd
dat je leerde bovenblijven
om steeds weer te zinken,

telkens weer opnieuw
de beker met de gal drinken
die men spuide.

Een niet versagende wil
om als een zalm
de stroom te overwinnen,
als een kwetsbare vlieg de klappen
met de mepper te ontwijken,
je stealth modus te verfijnen
om in het niets en alles op te gaan,

volledig van hun aarde te verdwijnen.

Stel je gps op verder en vooruit,
concentreer je op de vriendelijke stemmen
die je geleiden, de weg verkennen.

Wijk niet af.

Laat de bloedzuigers
slijmen aan de kant van de weg
de ratten en de wolven zullen hen vinden,
als een van hen herkennen
om te verslinden.

De nagels van je doodskist
zijn bijlange nog niet binnen.

© Rudi J.P. Lejaeghere
27/06/2015