Eenzaam door het raam

Ze zit voor zich uit te staren
in de zetel kijken door het raam
ze kan geen mooie herinneringen bewaren
kan niet blijven rechtstaan

Eenzaam is ze al maandenlang
niemand kijkt naar haar om
de mensen lijken van haar bang
vinden haar dom en stom

Niemand ziet haar graag
dat kan ze niet verdragen
ze heeft het al zoveel gevraagd
maar eenzaam zijn alle dagen

Straks zal ze opgeven
ze kan dit leven niet meer aan
in eenzaamheid wilt ze niet meer leven
ze wilt stoppen met dit bestaan

Ze kijkt door het raam
hoopt dat iemand met haar komt praten
ze is te eenzaam
en is zichzelf te erg aan het haten



© Gedichtenlady
3 maart 2015