Tuinvrouw

In de groene tuin
heerst er stilte.
Het roffelen van de
bladeren van de populier
en het vijverwater
spoelt over het gras en ik...
Ik zit hier verlaten
helemaal alleen
met diepe wonden
mijn hart reeds gebroken
gebroken tot kleine stukjes...
Mijn handen zoeken naar bloemen.
Bloemen die mij misschien
kunnen genezen
door hun onmisbaar geur.
Mijn neus staat open
maar ik ruik niets...
Ik ruik geen tulp
noch narcis.
Ik ruik enkel en alleen
mijn verdriet.