Grind

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet hoe
mezelf te vinden
in de eenzaamheid
der nachten.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet hoe
de lippen zich weerklanken
zonder stem
of herkenbaar echo.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet
hoe de omstandigheden
zich verplaatsen in de uren.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet
dat ik wacht op niets
en dat het niets
in mijn ellendige
dromen bestaat.

Het breekt me
telkens weer
als ik denken moet
hoe de liefde zich
vastklemt aan
onbewezen feiten.