Breken
Ik ben bijna gebroken, maar wanneer zal ik breken...
ik had bijna gesproken, maar wanneer zal ik spreken?
ik zou zo graag landen, maar waar ligt het land...
het lot ligt in mijn handen, maar wat is er aan de hand?
Mijn gevoelens, liggen in de knoop met mijn verstand...
ik zit op een rots, maar bevind mij op de rand.
Van op de rand... van deze rots, staar ik naar het water...
ik denk na over vroeger en ik droom over later.
Ik denk heel diep na, en twijfel zit naast mij...
hij helpt mij niet, want de keuze ligt bij mij.
Blijf ik deze rots bewandelen met twijfel langs mijn zij...
of spring ik in het onbekende... zet ik een stap opzij?
Het vertrouwde pad, of de branding van de zee...
maar als ik spring, springt dan ook twijfel met me mee?
Zal twijfel mij verlaten, als ik mijn keuze maak,
of zal hij bij me blijven, zodat ik nooit "echt" verder geraak.
Nog steeds... zit ik hier, te staren naar het diepblauwe water,
nog steeds... denk ik aan vroeger en droom ik over later.
Een dag... wordt dagen, een jaar... wordt jaren,
en nog steeds... kan ik geen keuze maken.
Reacties op ‘Breken’
-
wauw, wat een prachtig gedicht!!! echt supermooie <3 <3
Danceeforever - 21-06-2015 om 09:39
-
ahhh lieverd hou van jou schat @Danceeforever â¤
brittterpstrax - 21-06-2015 om 21:07