vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eerst met z'n tweën
Eerst met z'n tweeën.
Ze liepen met z'n tweeën
Wat waren ze een paar.
Gestrengeld met hun armen
zo diep en innig
samen
Met elkaar.
Hun fluist'ren was niet
echt te horen.
Ze kusten elkander
teer.
Toen waren ze
nog met hun tweeën.
Maar nu zijn het
er meer.
Ger van der Ark
10 juni 2015.
Reacties op ‘Eerst met z'n tweën’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!