vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zweefvlucht
Neen, niet vliegen, laat me zweven
Eenvoudigweg, langer gaan leven
Geluk moet rijpen, een ogenblik geduld
Even proeven en daarna de dagen gevuld
Niet vasthangen aan de maatschappij
Durven weglopen, ver van razernij
Rennen tot rust zich meester maakt
Idyllisch plekje waar vreugde ontwaakt
Eindeloos genieten want dat smaakt !
Reacties op ‘Zweefvlucht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!