vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De dode hoek
wij glijden af
flauw tegenspartelend
naar de slangenkuil
waarin het vuil
van ons bestaan door
tijd en rot ooit zal vergaan
de dode hoek
van het paradijs
waar grijs de kleuren
heeft verdrongen
harmonie en vorm tot
karikaturen zijn verwrongen
nog is er een weg terug
met de rug tegen
de muur omdat ons
laatste uur geslagen is
wij de erfenis verspelen
uit een hemels verleden
weg met het
gekronkel en gekonkel
over geld en samenleven
volg de natuur
zij alleen kan ons
het goede voorbeeld geven
wil melker
24/05/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De dode hoek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!