vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eindelijk thuis
Eindelijk thuis.
Eindelijk de stad weer ingereden.
Mijn hond staat aan het hek
Hij wist dat ik zou komen
Hij blaft zich bijna gek.
Gelukkig heb ik alles
teruggevonden.
Op de deur mijn eigen naam.
Ik zie het wuiven van de bomen
In de tuin staan ze
vooraan.
En binnen gaan ze de tafel doen.
ik kom zachtjes binnen
verras ze met een
dikke zoen.
Nog even zitten voor de buis
Eindelijk tevreden
lekker thuis.
Reacties op ‘Eindelijk thuis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!