vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
Genoeg verdriet.
Maar van wat ? Dat weet ik niet.
Dagenlang lig ik wakker , denkend aan jou.
Maar je laar me in de kou.
Dat ik je leuk vind, zie je niet.
En telkens doet het me verdriet.
Je staat me in de weg.
Maar jou schuld is het niet echt.
Het is een keuze die ik zelf heb gemaakt.
En ik kom er niet vanaf.
Ik denk aan je.
Elke dag..
Reacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!