Tietje
Tietje , het einde was nog niet in zicht
je was zelfstandig en voor Agnes een hele lieve nicht
je was altijd bezig in je mooie tuin
het zag er netjes uit , je kreeg van mij een pluim
Vorige maand vierden we nog je 89ste levensjaar
je kreeg toen een cadeau vanuit het hart , en dat was voor jou een groot gebaar
je wou nog zoveel , maar het lopen deed wat zeer
op het laatst wou het soms niet meer
je zette door met de rollator kar
en wandelde overal , je was nooit in de war
op die vrijdag kreeg je pijn in je hoofd
het vlammetje werd plotseling uitgedoofd
een hersenbloeding kreeg je toen
en we schrokken ons een poen
je lag in het ziekenhuis en moest revalideren
alles weer opnieuw leren
het ging langzaam , maar je zette door
wou zelfs een scootmobiel , wat ben je stoer.
die bewuste dag werd je niet wakker uit je slaap
je was overleden
toch nog gestaag
maar lieve Tietje , we houden van je
positieve vrouw , nooit geklaag
Ingezonden door
Geplaatst op
09-05-2015
Over dit gedicht
over het afscheid van lieve Tietje
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Hersenbloeding TietjeReacties op ‘Tietje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!