vorige gedicht
vorige gedicht
De hemel aan mijn voeten
Met de hemel aan mijn voeten
in puur geluk en dankbaarheid
zie ik bedroefd de ander
in ver voorbije rust en turbulente tijd
Ik vraag me af, hoe lang het mag
durf het niet uit te spreken
Kleine ongemakken in ondiep gemoed
zijn niets, bij de ander vergeleken
en ik hoor de ander zeggen: " de hemel moet genoten worden"
elk moment als groots in klein
omdat op een dag
zomaar alles anders kan zijn
Dus ik geniet
ik zal wel moeten
Want niemand weet hoe lang het duurt
die hemel aan mijn voeten
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
09-05-2015
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dankbaarheid GelukReacties op ‘De hemel aan mijn voeten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!