vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mag ik..?
‘Mag ik niet gewoon dood meneer’
zo sprak ze, traag smakend
de woorden klinkend met haar tong
tegen haar tanden.
Ze sprak al was ze zeventig jaren
oud, verschrompeld en kromp getrokken
door vele ervaringen, kleinkinderen
als kleine kinderen in haar tuin,
spelen, lachend, zingend.
Steevast bleef ze zolang in bad
dat de groeven in haar huid dieper
waren dan de krassen in haar hart,
ze zou het niet erg vinden,
verdrinken in de ouderdom.
Ofschoon het regende, ofschoon de zon
niets dat zij goed doen kon,
slecht smaakten haar woorden,
naar meer dan verdriet
‘Mag ik niet gewoon dood meneer’
Reacties op ‘Mag ik..? ’
-
Mooi gedicht! Mooi geschreven!
Gedichtenlady - 07-05-2015 om 13:32