het helaasrelaas

’t Schrijverke kwam thuis
waar ajuinen geuren


’t Schrijverke groeide op
tussen menig carnaval gebeuren


’t Schrijverke werd groot
leefde beroofd van kleuren


’t Schrijverke slechts halfwassen
poogde vader op te beuren


hij ging op kleffe zolen om alcoholen
hij importeerde water tegen vaders kater


Helaas is ’t te wijten aan
De helaasheid der dingen


Hé marginaal waarom spreek jij tussentaal!
En in adamskostuum fietsen, dat is toch niet normaal!


Helaas is’t te wijten aan
De helaasheid der dingen


plezieren u deze verzen niet
excuseert u mij dan, ik kon mij niet bedwingen


Helaas is’t te wijten aan
De helaasheid der dingen





Arthur Vienne