De verdwaasde ontmoeting

Als de loop van witte verf
over gewillig papier
of weerkaatsend lichtplezier
op jou lendenen waar ik door zwerf.

Zo word ik meegesleurd
door het donker van mijn ziel
tot aan het eindeloze nihil,
door aanhoudende twijfel verscheurd.

Het zware zwarte gat
van mijn nietig bestaan.
De God die ik vroeger aanbad

is in rook opgegaan
op mijn levenspad.
Ik leef in schoonheidswaan.