Lang geleden waren daar de tranen

Lang geleden waren daar de tranen,
van wanhoop en verdriet,
vele bommen en granaten,
veel geleerd hebben we niet.

De mens nog steeds in oorlog met elkaar,
elke dag sterven er mensen van hetzelfde soort
en waarom vertel jij mij dat maar,
ander geloof, andere kleur, omdat je er niet bij hoort.

De doden in de Wereldoorlog, voor altijd in herinnering,
“een voorbijganger”, “een moeder”, “een kind”, “helden”,
angsten van geluiden, een beeld van wat er aan vooraf ging,
het woord moet blijven bestaan van naasten die vertellen.

Nederland heeft gevochten voor wat het waard was,
een bevrijding kwam maar vele mensen waren verloren,
joden vermoord staande in een cel met gas,
de angst, het ongeloof, het gegil niemand kon ze horen.