Bretagne

Na het ratelen van de stenen komt weer een slag
van het steeds weer donderende water
telkens en telkens en telkens weer dag na dag

maar ook weer telkens trekt de eb zich van het land
met die massa terug die zich naar de verten strekken
en neemt het geluid dan mee dat ergens strandt

zo is dat gegaan terwijl de snelle eeuwen regen
en het graniet verbrokkelde tot een vlakte glitterzand
daar het getij deed wat zwaar was en zwaar liet wegen

Tot de dag van vandaag en langs uitgeholde paden
de gasten komen baden om met hun blote voeten
een steentje wat zand en een schepje bij te dragen

Maar achter een vergeten bosje weerbarstig hout
ligt een steenhoop gestapeld bemost en ook best oud.

GuidovanGeel