storm tree

Door mijn hoofd raast storm.
Getormenteerde zwarte takken
zwiepen plooiend zonder knakken,
vergeten elke omgangsvorm.

Vliegend glijd ik door de wolken,
verlies de controle over mijn lijf,
weet met dit fenomeen geen blijf,
moet de sferen mee bevolken.

Ik gier verschrikt wakker
zwetend kleddernat
Bevend ben ik nu nog zwakker,

vallend uit dit zwarte gat.
Douche nu en naar de bakker
voor ik mij bezat!