vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
wieg me zachtjes
M’n hoofd zit propvol
Ik draai als ’n tol
Onrustig gevoel
’n non-stop gewoel
’n Engerd is binnengeslopen
Héél dicht bij me gekropen
Hersenspinsels die me kwellen
Ik kan ‘t jullie niet vertellen
In de kamers van m’n hart
Is ’t licht té zwak
Broos en uitzichtloos
‘ t Einde waar ik voor koos
Vergeef mij deze daad
Vind steun bij elkaar
Leef jullie leven
Neem op
De levensdraad
Lutwine de cocker
Ingezonden door
Geplaatst op
20-04-2015
Over dit gedicht
uit het leven stappen
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZelfdodingReacties op ‘wieg me zachtjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!