vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uit dezelfde bron
hij is mijn vriend
of toch niet
onze dialoog put
uit dezelfde bron
welt op en verloopt
verdroogt stroomafwaarts
of bevriest in beweging
ik wil zon
zand zee en golven
de onder bloemen bedolven
ogen en lach van een vrouw
hij zonden en berouw
twijfels en lijden
zekerheid in vaste tijden
ik licht op
hij weerkaatst
spiegelt genadeloos
de logica die mij ontgaat
onze gedachten gaan snel
wij discussiëren in flits
als ik jou bel hoor je wel wie er is
wil melker
17/04/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
17-04-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevenReacties op ‘Uit dezelfde bron’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!