torment

torment

12/3/2015

langs andere onzichtbare wegen
kwam ik steeds terecht
op de laatste plek
waar ik nooit echt wou zijn :
zo dicht in gedachten bij jouw
zo ver
de afstand tussen warmte en koude

doorwegen zou

soms valt het me nog op :
na een zachte blik naar een onbekende :
daar is ze weer
in Haar volle Glorie :
de "Iced Queen"

die mij vooraf reeds aanrekent
wat de vlotte knoeiers
vroeger
harteloos
met haar Lentegemoed aanrichtten

wat rest mij nog verder
dan mijn hart weg te schenken
mijn geest te drenken
in de schoonheid en structuur van moderne muziek

willens nillens moet aanvaarden
dat ik nooit zal aarden
in de realiteit
die slechts oog heeft
voor andermans aspiraties

zo schuifel ik verder
door de ongesluierde kathedraal van mijn geest
als Quasimodo
de klokkenluider
in zijn Toren van Afzondering