vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
birds
Spiegelbeeldende vredesduiven
kijken elkaar aan,
hebben de woede doorstaan
van een zinloze oorlog.
Nieuw fris groen,
tussen oplichtend grijs,
brengt ze niet meer van de wijs.
Er heerst een nieuw fatsoen.
Mensenhersens hebben rare kronkels,
glijden af naar diepe dalen
met ogen als karbonkels,
om na verschrikkelijke verhalen,
tussen bloeiende ranonkels
naar menselijkheid te dwalen.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-04-2015
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MenselijkheidReacties op ‘birds’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!