Stille tranen

Vastgeketend aan trots
Gevangen door angst
Bevochten door een plots
weggelopen emotie

Bevend in de hoek
Herinnerend aan de pijn
Schuilend achter het doek
Totdat ze alleen kon zijn

Niemand die haar hoorde
Geen mens die haar zag
Zo stil als de zachte wind
Pas zichtbaar in de nacht

Haar stille tranen
Verborgen in schijn
Wat als ik zeg
dat ze de mijne zijn