Dat lachende masker.
Dat lachende masker
Telkens voel ik weer die pijn
En wil ik iemand anders zijn.
Elke keer voel ik me weer zo slecht
En mijn glimlach, die is heus niet echt
Altijd wil ik huilen, maar ik laat geen traan;
Alleen 's avonds in het donker, laat ik me soms even gaan.
Maar elke ochtend, al wordt het me soms te veel,
Zet ik dat lachende masker op en speel ik toneel.
Mijn liefde voor jou, onbeantwoord.
Nu weer dat masker, zonder een antwoord.
Was er voor de liefde maar een handleiding,
dan wist je wat er in me omging
Waarom houden van niet altijd eeuwig kan zijn,
& waarom 't niet altijd vreugde is maar ook pijn
Je weet dan eindelijk waarom ik die ¬keuze heb gemaakt,
waarom jou hart zo pijnlijk is geraakt
Het is nooit m'n bedoeling geweest,
om je pijn te doen
Reacties op ‘Dat lachende masker.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!