Eenzaamheid door het lichaam

Daar zit ze, in de zetel bij haar thuis
al enkele weken heel alleen
niemand komt bij haar in huis
niemand wilt haar om hem heen

Ze is verdrietig, ze heeft teveel pijn
er is niemand die voor haar zorgt
iedereen wilt van haar verlost zijn
niemand is om haar bezorgd

Heel alleen ligt ze ’s avonds in bed
met niemand kan ze praten
ze wordt van de eenzaamheid niet gered
iedereen is haar aan het haten

Al weken zit ze thuis, heel alleen in de zetel
ze heeft geen vrienden, ze kan geen namiddag weg
de eenzaamheid wordt haar teveel
ze heeft teveel pech

Er zal iets moeten gebeuren
niet meer eenzaam zijn
iets dat haar leven kan inkleuren
dat maakt de wereld voor haar weer fijn



@ Gedichtenlady
www.schrijfster-raissa.webnode.be