Ode aan pa

Stil stond de tijd
die ene dag
je ging weg met een zoen
ik genoot van je lach

je moest iets doen wat je eigenlijk niet wou
maar het moest en het eindigde grijs en grauw
we spraken van een bedrijfsongeluk
door je dood ging ook het huwelijk stuk

wij waren nog klein en moesten zonder pa
en die dreun dendert nog wel eens na
afscheid nemen dat konden wij niet
we bleven achter met een hoop verdriet

15 jaar later.
Ik kan er makkelijk over praten
soms vragen mensen mij er naar
ik leg het uit , in woord en gebaar

Een verlieservaring was het echt
die periodes waren daardoor ook wel slecht
toch is er een ding die ik altijd onthou
lieve vader , ik hou van jou !